ملانوم بی‌رنگ (Amelanotic melanoma) یک زیرگروه بالینی از ملانوم پوستی است که در معاینه بصری، رنگدانه کمی دارد یا فاقد رنگدانه است. ملانوم‌های بی‌رنگ تنها بخش کوچکی از تمام ملانوم‌ها را تشکیل می‌دهند که بین ۲٪ تا ۸٪ از کل موارد را شامل می‌شوند. هر زیرگروهی از ملانوم می‌تواند به صورت بی‌رنگ ظاهر شود؛ با این حال، ملانوم‌های گره‌ای (nodular melanomas) و ملانوم‌های طبقه‌بندی‌نشده (مانند ملانوم‌های دسموپلاستیک و زیر ناخن) بیشترین گزارش‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

در حالی که پس از تصحیح مرحله تومور بر اساس معیار کمیته مشترک سرطان آمریکا (AJCC) تفاوتی در بقا بین ملانوم‌های رنگدانه‌دار و بی‌رنگ مشاهده نمی‌شود، ملانوم‌های بی‌رنگ معمولاً با نرخ بقای کلی کمتری نسبت به همتای رنگدانه‌دارشان همراه هستند. این موضوع به تأخیر در تشخیص نسبت داده می‌شود که احتمالاً به دلیل دشواری در تشخیص بالینی است.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که عدم وجود خال‌های پشتی، وجود کک و مک‌های زیاد، شاخص فنوتیپی حساس به آفتاب، و/یا سابقه ملانوم بی‌رنگ می‌تواند خطر ابتلا به ملانوم بی‌رنگ را افزایش دهد. بر اساس یک مطالعه آینده‌نگر در سال ۲۰۱۸ در استرالیا، ملانوم بی‌رنگ در نواحی که به طور مزمن در معرض آفتاب هستند، شایع‌تر است. در یک مطالعه مرور مقطعی گذشته‌نگر بزرگ در سال ۲۰۱۹، ملانوم بی‌رنگ با وجود موهای قرمز، سن بالا و سابقه کارسینوم‌های کراتینوسیتی همراه بود، در حالی که ارتباط معکوسی با سابقه خانوادگی ملانوم، الگوی خال برجسته (بیش از ۵۰ خال) و سابقه خال‌های دیسپلاستیک داشت.